بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن تبریک و تهنیت اعیاد مبارکه شعبانیه مناسب دیدم در ارتباط با شعار زیبای رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال جاری یعنی اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل نکاتی را خدمت سروران گرامی یادآوری کنم و مورد تاکید قرار دهم. مهمترین نکته اینکه می دانیم کشور عزیزمان ایران در مجموع به لحاظ توانمندی های اقتصادی، موقعیت جغرافیایی، شرایط جمعیتی، پتانسیل های فرهنگی، ساختار مستحکم اعتقادی و فکری و جایگاه تاریخی، کشوری بی نظیر در جهان است. تحقیقات نشان می دهد، ایران جزو پردرآمدترین کشور های جهان است. مقایسه درآمدهای سالیانه کشورهای مختلف جهان، حاکی از آن است که درآمدهای ایران از ۱۹۰ کشور جهان بیشتر است.
کل درآمد ایران در سال ۲۰۱۳ بالغ بر ۷۹۰۶۹ میلیارد دلار برآورد شده که این رقم تنها از ۳۷ کشور جهان کمتر است. این واقعیت، به علاوه توانمندی ها و ظرفیت های فراوان دیگر مانند: رتبه اول جهان در برخورداری از ذخایر نفت و گاز من حیث المجموع، جمعیت جوان، بیش از ۱۰ میلیون دانش آموخته دانشگاه ها، میلیون ها نیروی مجرب و ماهر، چهار فصلمد آآاااا
بودن آب و هوای کشور، همسایگی با ۱۵ کشور با حدود ۳۷۰ میلیون نفر. همه اینها به علاوه توانمندی های عظیم فرهنگی یعنی فرهنگ عمیق، غنی و بی بدیل اسلام و اهل بیت علیهم السلام، فرهنگی که می تواند راهپیمایی عظیم ۲۰ میلیونی اربعین حسینی یعنی بزرگ ترین گردهمایی جهان را ترتیب دهد. و افزون بر همه این ها برخورداری از نظام مترقی و مستحکم سیاسی مبتنی بر مبانی فکری و اعتقادی روشن و عقلانی یعنی نظام تبلور یافته در قالب ولایت فقیه جامع الشرایط.
پرسش مهم این است که چرا کشوری با این همه ظرفیت و توانمندی نتوانسته به لحاظ اقتصادی و معیشتی، به وضعیتی که مطلوب و در شأن مردم نجیب ایران و جمهوری اسلامی است، دست یابد؟ البته برکات فراوان انقلاب اسلامی و پیشرفت های چشمگیر کشور پس از انقلاب در همه عرصه ها برکسی پوشیده نیست. بی شک بخشی از مشکلات اقتصادی و معیشتی کشور ناشی از دشمنی های دشمنان و معلول توطئه ها و تحریم های استکبار جهانی است. ولی اگر نگاهی کلان به مسائل کشور داشته باشیم بی آن که بخواهیم دولت خاصی را متهم کنیم، به نظر می رسد مهمترین عامل یا عوامل این مشکلات، عبارت است از: ضعف مدیریت، سیاست زدگی، فقدان برنامه عملی و مدون برای مقابله با جنگ اقتصادی و عدم مبارزه مستمر و فراگیر با فساد اقتصادی، البته در زمینه مبارزه با مفاسد اقتصادی، اقدامات خوبی صورت گرفته که باید تشکر کرد ولی متاسفانه در بسیاری موارد شاهد تسامح و تساهل در مواجهه با این مفاسد هستیم و این در حالی است که مبارزه بی امان با این مفاسد از شاخصه های اصلی حکومت علوی و اسلامی است. مگر امیر مومنان در نامه موکد و درس آموز خود به حاکم بصره ننوشت: “به خدا سوگند یاد می کنم سوگندی از روی راستی و درستی؛ اگر به من برسد در اموال عمومی مسلمانان، به مقداری اندک یا بزرگ خیانت کرده ای و برخلاف دستور صرف نموده ای، بر تو سخت خواهم گرفت، چنان سخت گیری که تو را کم مایه و گران پشت و ذلیل و خوار گرداند”. به هر حال به نظر می رسد در شرایط امروز جهانی اگر بخواهیم بر آرمان ها و اهداف متعالی انقلاب اسلامی پا برجا و ثابت قدم باشیم و اگر بخواهیم نظام مردم سالاری دینی به معنای واقعی کلمه را پاس بداریم و در عین حال بر مشکلات اقتصادی و معیشتی فائق آییم، چاره ای جز روی آوردن و عمل کردن به اقتصاد مقاومتی یعنی اقتصاد درون زا، برون گرا، دانش بنیان و عدالت محور نداریم. اقتصادی که با ریاضت اقتصادی کاملا متفاوت است و اگر متعهدانه و دلسوزانه و همه جانبه به اجرا درآید، شاهد رشد و شکوفایی و بالندگی کشور در همه عرصه ها خواهیم بود.
تعامل با جهان و ارتباطات بین المللی و بهره گیری از تجربیات کشورهای دیگر، بسیار مطلوب بلکه لازم و ضروری است، ولی تاریخ و تجربه قرن های اخیر نشان می دهد هیچگاه دولت های غربی به خصوص دولت های استعمارگر، در فکر منافع و مصالح مردم ایران نبوده اند و جز در راستای تامین منافع خود گام برنمی دارند. بنابر این حکم عقل و شرع و مقتضای غیرت دینی و ملی آن است که به جای امید به خارج و به جای چشمداشت از بیگانگان، بر ظرفیت ها و توانمندی های خودمان تمرکز کنیم و باور کنیم که می توانیم با تکیه بر فکر، اراده و توان خود بر مشکلات فائق آییم.
و السلام